Ο γονεϊκός ρόλος είναι ταυτισμένος με το συναίσθημα της αγάπης και της ευθύνης, καθώς και με τη μονιμότητα του ρόλου. Οι γονείς έχουν την ευθύνη να ανταποκρίνονται στις καθημερινές ανάγκες των παιδιών τους, ενώ ταυτόχρονα είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων και των πεποιθήσεων εκείνων, που θα κάνουν το παιδί μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Παρ’ όλα αυτά, είναι συχνό φαινόμενο και παράλληλα φυσιολογικό πολλοί γονείς να νιώσουν κάποια στιγμή αβοήθητοι, αδύναμοι και αναποτελεσματικοί.
Φυσιολογικό, γιατί δε μαθαίνει κανείς σε ένα γονέα πώς να είναι γονέας. Κάθε άνθρωπος που έχει την τύχη και την ευλογία να γίνεται γονέας δοκιμάζει, πειραματίζεται και προσπαθεί σύμφωνα με το χαρακτήρα του και τα βιώματα που έχει από την παιδική ηλικία με την οικογένειά του. Έτσι, αναπόφευκτα, «έρχονται» κάποιες καταστάσεις που είναι τόσο δύσκολα διαχειρίσιμες που αυτό έχει ως αποτέλεσμα να νιώθει πολύ πιεσμένος και απελπισμένος είτε σα γονέας είτε σαν άνθρωπος.
Σε αυτήν, ακριβώς, την στιγμή οι γονείς είναι αναγκαίο να ζητήσουν τη βοήθεια του Ψυχολόγου και της Συμβουλευτικής διαδικασίας προκειμένου να βρουν εξατομικευμένη βοήθεια και καθοδήγηση και να βάλουν ένα οριστικό τέλος στα προβλήματα που επαναλαμβάνονται μέσα στην οικογένεια. Είναι, όμως, σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι Συμβουλευτική γονέων δεν είναι μόνο η παροχή συμβουλών στους γονείς αλλά αποτελεί και μια «εκπαίδευση» των γονέων στην Ενεργητική Εκρόαση και την σωστή επικοινωνία και αλληλεπίδραση με τα
παιδιά τους. Έτσι, οι γονείς θα ενδυναμώσουν το ρόλο τους και θα είναι ικανοί να βοηθήσουν το παιδί να ωριμάσει συναισθηματικά και να αυτονομηθεί. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι η συμβουλευτική σχέση χαρακτηρίζεται από απόλυτη εμπιστευτικότητα και εχεμύθεια. Άρα, εδώ ο γονέας πέρα από τις γνώσεις και την καθοδήγηση που θα λάβει για να διαχειρίζεται τα δύσκολα θέματα, αποκτάει δεξιότητες κατάλληλες που θα τον βοηθήσουν να λύνει από μόνος του ανάλογες και μη καταστάσεις, να νιώθει πιο σίγουρος καθώς και πιο ισορροπημένος.
